Update ziekenhuisopname

Ik besefte mij net dat ik nooit een update heb gegeven na de ziekenhuisopname van onze jongste zoon. Na alle hartverwarmende reacties vind ik dat ik jullie dat wel verschuldigd ben.

Ik vond de opname erg zwaar. Vooral om iedere avond mijn mannetje achter te moeten laten, want dat gaat zo lijnrecht tegen je moedergevoel in. Uiteindelijk heeft hij 6 dagen in het ziekenhuis gelegen en was ik iedere dag van 08.30 tot ongeveer 21.00 bij hem. Meestal kon ik dan zelf de eerste fles geven en ging ik pas weg als hij sliep na de laatste, zodat ik maar één fles (de nachtvoeding) niet zelf geven kon. In het ziekenhuis ging het een heel stuk beter. De rust, de regelmaat en het inbakeren deden hem duidelijk erg goed, maar ook de speciale dieetvoeding, de Pepti, leek zijn werk te doen. Kaeden sliep als een roosje in het ziekenhuis. Het kostte aardig wat tijd en flink wat geduld om hem in slaap te krijgen, maar als hij eenmaal sliep sliep hij goed en moest ik me weer zo'n 4 uur zien te vermaken.
Na 6 dagen mochten we op proefverlof en omdat het thuis ook goed ging mochten we hem lekker thuis houden. De rust en regelmaat is thuis wel wat lastiger om vast te houden met nog 3 kinderen in huis. En als het niet een van de kinderen  was die begon te roepen als hij net sliep, dan begon er wel een hond te blaffen,  iemand te boren of te zagen buiten of werd er getoeterd. Dat was wel even wennen, voor hem, maar ook voor ons. In het begin kon ik me aan ieder geluidje enorm irriteren, bang dat Kaeden er wakker van zou worden. Gelukkig ging hij er steeds meer aan wennen, maar wij ook. Het kan nu eenmaal nooit helemaal stil zijn.

Na de ziekenhuisopname had hij nog wel heel veel onrust in zijn lijfje. Hier is de osteopaat mee aan de slag gegaan en ook dat gaat nu beter.

Ondanks dat er een hoop tekenen waren die wezen op koemelkallergie moest dit nog wel officieel aangetoond worden, vooral om de voeding, die behoorlijk prijzig is, vergoed te kunnen krijgen. Een 'dubbelblinde provocatietest' is hier voor nodig.

Dubbelblinde provocatietest
Deze test wordt op 2 verschillende dagen uitgevoerd doorgaans een week na elkaar. Het testpakket bevat 2 sachets met voeding. Aan 1 van de sachets is koemelkeiwit toegevoegd. Op de verpakkingen is niet te zien aan welke voeding het koemelk eiwit is toegevoegd. Per bezoek wordt 1 sachet open gemaakt en krijgt uw kind de voeding daaruit. Gedurende de test wordt uw kind geobserveerd m.b.t. klachten die ontstaan na het nuttigen van de voeding. Deze klachten kunnen zijn: jeuk, huiduitslag, benauwdheid, buik klachten en weigering van de voeding. Na afloop van de tweede test opent de kinderarts de code, waarna duidelijk wordt in welk van de twee voedingen de koemelkeiwit was toegevoegd. Aan de hand van de beschrijving van de klachten tijdens beide tests wordt vastgesteld of er wel of geen sprake is van een koemelkeiwit allergie.
Uw kind wordt gewogen, gemeten, de temperatuur wordt opgenomen en hij/zij wordt van top tot teen nagekeken door de kinderverpleegkundige en arts. Er wordt opgelet op eventueel aanwezige huiduitslag. Als uw kind erg verkouden is, last van diarree of verhoging heeft, is het mogelijk dat de arts besluit om de test uit te stellen. Uw kind krijgt ieder half uur steeds grotere porties melk in zijn mond. Dit kan via een spuitje, lepeltje, beker of fles. 

T= Tijdstip: 
T= 0 minuten: 0,1 ml in de mond 
T=20 minuten: 0,2 ml in de mond 
T=40 minuten: 0,7 ml in de mond 
T=60 minuten: 2 ml in de mond 
T=90 minuten: 7 ml in de mond 
T=120 minuten: 25 ml in de mond 
T=150 minuten: 70 ml in de mond 
T=180 minuten:1 -2 mnd: 70 ml in de mond 2 -4 mnd: 90 ml in de mond 4 -6 mnd: 120 ml in de mond 6 mnd: 190 ml in de mond

Na 5 weken Pepti volgde de eerste testdag, een week later de tweede. Voor ons was na de eerste testdag eigenlijk al duidelijk dat hij die dag de koemelkeiwitten in zijn voeding had. Hij was weer gigantisch winderig, had diarree, overstrekte, huilde en was de hele avond erg onrustig. De week erna had hij nergens last van. Toen de arts na de tweede testdag de envelop opende bleken we gelijk te hebben. Mijn moedergevoel zat er dus niet naast, Kaeden heeft koemelkallergie.

Het is fijn om daar nu duidelijkheid over te hebben, maar nog fijner is het dat het eindelijk beter gaat met hem. We kunnen hem eindelijk even in de box leggen, waar hij heerlijk kan spelen, hij kan eindelijk mee in de kinderwagen, zodat we lekker kunnen wandelen, in de auto brult hij niet meer de hele weg en hij kan zo een uurtje heerlijk om zich heen kijken als hij op schoot zit. Hij heeft een heerlijke lach en hij 'lult' soms de oren van je kop. Gewoon een blije baby. Na 3 maanden kunnen we nu eindelijk gaan genieten van ons mooie mannetje!

Klik hier om onze kleine praatjesmaker te zien :)

Iedereen ontzettend bedankt voor het meeleven 💕